Technik inżynierii środowiska i melioracji, zgodnie z opisem zawodu dla potrzeb rynku pracy, organizuje i prowadzi roboty związane z budową obiektów gospodarki wodnej oraz uczestniczy w przygotowaniu harmonogramów robót wodno-inżynierskich; kieruje bezpośrednio pracami związanymi z utrzymaniem obiektów gospodarki wodnej poprzez nadzór nad ich eksploatacją, konserwacją i modernizacją; zajmuje się także organizowaniem i prowadzeniem robót związanych z budową obiektów gospodarki odpadami; organizuje i prowadzi roboty związane z budową dróg dojazdowych do gruntów rolnych. Opis ten należy uzupełnić o prace związane z organizowaniem i prowadzeniem robót związanych z regulacją cieków wodnych oraz budową obiektów przeciwpowodziowych. Technik inżynierii środowiska i melioracji jest przygotowany do wykonywania zadań zawodowych związanych z odwadnianiem i nawadnianiem użytków rolnych. Organizuje także wszelkie roboty związane z wykonaniem stawów rybnych.

Inżynieria środowiska jako dziedzina wiedzy jest odbiciem rosnących potrzeb w zakresie ochrony zdrowia społeczeństwa, które przejawia się w podnoszeniu jakości wody do picia, budowie systemów kanalizacyjnych, oczyszczaniu ścieków a także utylizacji zanieczyszczeń i odpadów. Dotychczas, niektóre z tych zagadnień obejmowała inżynieria sanitarna, jako oddzielna dyscyplina budownictwa. Pojawiająca się troska o ochronę środowiska przyrodniczego i dostosowanie przepisów krajowych do wymogów unijnych związanych ze składowaniem odpadów, inżynieria środowiska urosła do samodzielnej dyscypliny o szerokim zakresie działań. Inżynieria środowiska i melioracji pojawiła się jako następczyni po tzw. „melioracji wodnej”. Skala zadań musi obejmować wiele aspektów z różnych dziedzin: przyrodniczych, technicznych, ekonomicznych a także społecznych. Podstawowym obiektem działań jest środowisko i ściśle powiązana z nim technika. Wśród społeczeństwa obserwuje się wzrost świadomości ekologicznej, która wyraża się poprzez ochronę zasobów przyrody: ziemi, wód, roślinności oraz zwierząt. Wymusza to na społeczeństwie szereg działań. Właściwe składowanie, zagospodarowanie i recykling odpadów stałych to już codzienność. Istniejące oczyszczalnie ścieków muszą zagospodarować odpady ściekowe a systemy kanalizacyjne odprowadzać ścieki z obszarów miejskich, wiejskich i rekreacyjnych. Nie bez znaczenia jest stała kontrola zanieczyszczeń w wodzie, glebie i atmosferze oraz wpływ zanieczyszczeń na środowisko i zdrowie ludzkie.

Analiza internetowych opracowań dotyczących sytuacji na lokalnych i regionalnych rynkach pracy wskazuje, że technik inżynierii środowiska i melioracji często jest zaliczany do zawodów deficytowych w obecnej sytuacji gospodarki wodnej, co daje szansę na znalezienie zatrudnienia w wyuczonym zawodzie.

Realizacja programu nauczania odbywa się z wykorzystaniem wielu atrakcyjnych pomocy dydaktycznych, programów komputerowych, w trakcie wycieczek dydaktycznych oraz lekcji terenowych, współpracy z przedsiębiorstwami branżowymi i środowiskiem lokalnym oraz wyższymi uczelniami technicznymi. Zajęcia praktyczne i praktyki zawodowe są realizowane w szkole oraz na podstawie umów z atrakcyjnymi podmiotami gospodarczymi.

Nie są wymagane szczególne predyspozycje kandydata, o powodzeniu w nauce i późniejszym zatrudnieniu decyduje zainteresowanie zawodem, jednak pomocny jest zmysł techniczny i wyobraźnia przestrzenna.

Absolwent Technikum inżynierii środowiska i melioracji może kontynuować edukację na każdej uczelni. Niemniej jednak, chcąc uzyskać wyższe wykształcenie związane z zawodem uzyskanym w technikum preferowana jest Politechnika

Absolwent tego kierunku jest bardzo poszukiwany na rynku pracy zarówno w Polsce, jak i w krajach Unii Europejskiej.